برکات یک مزار
برچسپ ها: میلاد ، حضرت ، الله ، معصومه ، برکات ، سلام ، یک ، علیها ، مزار
نگین قم
قم، به تعبیر روایات فراوان، حرم اهل بیت و حریم امامان و پناهگاه شیعیان و «عُشّ آل محمد» است.
بانویی در این شهر مدفون است که بارگاهش چون نگینی در این خطّة کویری، می درخشد و حرمش چشمه ای پرفیض و کرامت جوش است. نه تنها کبوتران بر آسمان مزارش عاشقانه طواف می کنند، بلکه پروانگانی شیفتة علم و معنویت از سراسر ایران، بلکه از کشورهای دیگری همچون حجاز، بحرین، هند و پاکستان، ترکیه، عراق، افغانستان، سوریه، لبنان و مناطق شرق عربستان و کشورهای آفریقایی و آسیای دور، به این وادی نور آمده اند.
حوزة علمیة قم، به برکت مرقد پاک این بانو، پدید آمده و دوام یافته است.
ایران ما از فروغ رضوی و عصمت فاطمی، روشن و مطهّر است.
این دو برادر و خواهر، یکی در شرق کشور، همچون خورشید می درخشد و بر ایران بزرگ، نور می افشاند و «شمس الشموس» است و دیگری در قلب کشور، در خاستگاه نهضت، مرکزیت حوزه فقاهت و عاصمة تشیع را گرم و پرجنب و جوش نگه داشته است.
از مهر و ماهی گشته ایران، نور باران...
مرقد این بانو، شرافت بخش قم، بلکه شرافت بخش و طراوت بخش ایران است. به برکت این حرم، شهر کویری قم، از زلال فیض دختر موسی بن جعفر علیهما السلام همواره خرم و همیشه شاداب است.
پایگاه فقاهت شیعه
پاره ای از تن «اهل بیت» در این دیار به ودیعت نهاده شده است.
مدفن معصومة اهل بیت در این شهر، نشانی از عشق و ولای این سرزمین و مردمانش به خاندان عصمت و فرزندان علی و فاطمه علیهماالسلام است.
آن حضرت در این جا دفن شد؛ تا این شهر کویری را به «بوستان علم» و «گلشن فقاهت» تبدیل کند و تعبیری بر آن روایت باشد که امام صادق علیه السلام فرمود: «به زودی نجف از مؤمنان خالی می شود و دانش از آن رخت بر می بندد؛ سپس علم و دانش از شهری که به آن قم گفته می شود، آشکار می شود و این شهر، مرکز علم و فضیلت می شود؛ تا آن جا که در روی زمین، هیچ کس «مستضعف در دین» باقی نمی ماند؛ حتی زنان پرده نشین و این، نزدیک ظهور قائم ماست.1
اگر شکوفه حوزه علمیه بر این شاخة جدا افتاده از گلشن اهل بیت می روید، برای بانشاط نگه داشتن مکتب و مرام خاندان رسول صلی الله علیه وآله است.
از آن روز که سایه بانی از حصیر بر قبر مطهر او قرار دادند، تا آن زمان که زینب، دختر امام جواد علیه السلام قبه ای بر روی قبر عمه اش بنا کرد، تا تجدید بناهای مختلف در ادوار گوناگون و تا عصر حاضر که حرم این بانو، یکی از زیباترین، بزرگ ترین و پرچاذبه ترین بناهای دینی و مراکز مذهبی شده است، همواره رشحات ایمان و علم و فضل و معرفت، به امت اسلامی رسیده است.
قم از دیرباز و از زمان ائمه علیهم السلام، مرکز شیعه بوده است و چهره های برجسته ای از راویان و عالمان، از این شهر و در این شهر بوده و زیسته اند.
مدفن حضرت معصومه علیهاالسلام و توصیة امامان بر زیارت مرقد او، بر رونق و موقعیت و جاذبة معنوی این شهر افزوده است. در گذر زمان، به تدریج، کتابخانه ها و مدارس دینی در این شهر ساخته شدند؛ تا آن که در سال 1310ش، مرحوم شیخ عبدالکریم حائری یزدی، تأسیس و احیای حوزه علمیه قم را بر افتخارات خویش افزود. این حوزه، پیشتر هم بود؛ اما ساده و با طلابی اندک و مرحوم حائری که به او «آیت الله مؤسس» هم لقب داده اند، جان تازه ای به این حوزه بخشید و پس از آن، فقیهان و فرزانگانی بسیار به این شهر هجرت کردند و بر وجهه و اعتبار و مرکزیت شهر و حوزه افزودند و به آن موقعیت جهانی بخشیدند.
امروز در هر جای جهان، نام قم به عنوان پایگاه نشر علوم اهل بیت علیهم السلام، بر سر زبان هاست.
اینک در سطح جهان، جایی را به نام حوزه می شناسند که فقه شیعه و مذهب جعفری را پشتیبان و ناشر و مروج و مبلغ است.
ستارگان حرم
جاذبة حرم معنوی حضرت معصومه علیهاالسلام، از قرن ها پیش، خیلی از بزرگان را به این دیار کشانده است؛ عالمان و فرهیختگانی که به عشق اهل بیت و به قصد نور گرفتن و روشنایی یافتن از این منبع نور به قم آمدند و ماندگار شدند و از دنیا رفتند و نام و یادشان، ماندگار شد.
هم اکنون، وقتی شما به حرم مطهر می روید، تعظیمی به مقام علمی، عرفانی، فقهی و اخلاقی بزرگانی می کنید که در کنار حرم این بانو و در سایة ضریح منورش، آرمیده اند؛ مانند آیت الله حائری یزدی، آیت الله صدر، آیت الله خوانساری، آیت الله بروجردی و آیات عظام دیگری مانند گلپایگانی، نجفی مرعشی، فاضل لنکرانی، میرزا جواد تبریزی، اراکی، بهاءالدینی، مشکینی، بهجت و بزرگان نام آشنایی چون علامه طباطبایی، شهید مطهری، آیت الله مدنی، آیت الله معرفت، شهید مفتح، شیخ فضل الله نوری، علامه عسکری، احمدی میانجی، سید مهدی روحانی و شهید قدوسی.
مرقد هر یک از این ستارگان، نورافشان است و مغناطیس دل های معرفت جو و الهام بخش جان های شیفتة علم و کمال و اخلاق و معنویت و زائران، در کنار زیارت حرم مطهّر، از سر اخلاق، فاتحه ای هم برای این بزرگان می خوانند که هم روح آنان را شاد می کنند و هم برای آخرت خویش، ره توشه ای بر می گیرند.
کانون انقلاب
بی تردید، انقلاب اسلامی ایران، اسلام و تشیع و از غربت به درآورد و در جهان مطرح ساخت. امروز، موج بیداری اسلامی در شمال آفریقا و کشورهای اسلامی و موجب گرایش به اسلام در اروپا و آمریکا و افزایش رو به رشد توجه به باورهای دینی و معارف اهل بیت علیهم السلام از پیامدهای این انقلاب مقدس است.
این موج، از کجا آغاز شد؟
این فریاد بزرگ که لرزه بر کاخ ستم و نظام شاهنشاهی افکند، از کجا و از حلقوم پاک کدام «الهی مرد»، برخاست؟ عظمت شخصیت امام خمینی را همه باور دارند و خلوص و شجاعت و سوز و حرّیت و ستم ستیزی او مثل روز، روشن است.
نقش حوزه علمیه در این انقلاب استعمار شکن، مخفی نیست.
اینک قم، یک شهر نیست؛ یک «فرهنگ» است؛ جغرافیا نیست؛ تاریخ است.
قم، ریشه در دین دارد و از چشمه سار معارف اهل بیت علیهم السلام، سیراب شده است. قم همیشه قائم و پیشتاز و پیش قدم بوده است.
در انقلاب، ندای قم بود که بر رواق تاریخ معاصر، انعکاس یافت.
«19 دی» بارقه ای از آن دل پر از التهاب و جرقه ای از آن کانون خشم و آتش بود که در سینة خداباوران و محبان این خاندان، نهفته بود. این جرقه، از این شهر و از کنار حرم کریمة اهل بیت، برخاست.
شعلة مقدس و ستم سوز برخاسته از قم و حوزه، همه جای ایران را گرفت و به آفاق جهان معاصر نیز دامن کشید و آن موج خون، به ساحل پیروزی رسید.
ایران با نیروی الله اکبر، روی پای خود ایستاد.
ایران، قائم شد و قم، به ثمر قیام نشست.
قائمان قم، پس از آن تکبیره الاحرام سبز، به سجدة سرخ افتادند.
سرانجام آن رکوع های سرخ و آن سجده های خونین و آن تشهدهای شهادت طلبانه، به «سلام پیروزی» متصل شد و امام آمد و «دهه فجر» بر سر این امت، نور پاشید؛ نوری که جرقة آن از حماسة 19 دی قم و از خروش طلاب انقلابی و فریادهای امت ولایت مدار و محبت اهل بیت علیهم السلام، برخاسته بود و اینها همه، سایة لطف این بانوی کریمه، بر سر این مردم خوب و نجیب و دل سپرده به قرآن و عترت بود.
پیروزی فتوا را جشن گرفتیم و نصرت و اقتدار «اجتهاد و فقاهت» را به عید نشستیم.
اینها همه از جوشش چشمة کویر و عصمت قم، حضرت معصومه علیها السلام بود که به برکت مزار او، هنوز هم فروغ فقه و فلسفه و حدیث و قرآن و ایمان و انقلاب و مرجعیت و ولایت و بصیرت، از این شهر، به آفاق گیتی، دامن گستر است.
اینهاست برکت های «اهل بیت» برای ما.
از این رو، هم میلاد این چشمه های نور برای ما مبارک است و هم ایام و مناسبت های مرتبط با این خاندان، برکت های مادی و معنوی و ظاهری و باطنی برای امت دارد.
پی¬نوشت:
1. محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج 6، ص 213.