روز عید فطر، روزه جشن و جایزه
برچسپ ها: روز ، عید ، فطر ، بنده گی
میدان مسابقه
روز عید فطر، روزه جشن و جایزه
نویسنده : سیدابن طاووس
امام حسن علیه السلام در روز عید فطر، به مردمی نگاه کردند که می خندیده و بذله گویی می کردند، پس حضرت در حالی که رویش را به طرف اصحاب خود برگرداند، فرمود: خداوند عزّ و جل ماه رمضان را میدانی برای خلقش آفرید، که در آن با طاعت و رضوان خدا به مسابقه می پردازند، پس گروهی در آن پیشی می گیرند و پیروز می شوند و گروهی دیگر عقب می مانند و شکست می خورند، پس شگفت آور است و خیلی هم شگفت آور، از خندان بذله گویی، در روزی که نیکوکاران در آن به پاداش می رسند و کوتاهی کنندگان در آن زیان می بینند، پس به خدا قسم، اگر پرده ها برداشته شود محسن نیکوکار به نیکی اش و بدکار به بدی اش به جای فر دادن مو و مرتب نمودن لباس مشغول می شود.
و نیز روایت کرده ابوعبدالله محمد بن عمران بن موسی مرزبانی، در جز هفتم از کتاب «از منه» پس گفت که: برایم روایت نمود عبدالله بن جعفر ابوالعباس عن محمد بن یزید النحوی گفت: امام حسن مجتبی علیه السلام در روز عید فطر، بیرون تشریف آوردند و مردم می خندیدند، پس فرمود:، خداوند عزّ و جل ماه رمضان را میدانی برای مردمش قرار داد، که در آن به طاعتش مسابقه می دهند، پس گروهی پیشی می گیرند و پیروز می شوند و گروهی دیگر عقب می مانند و شکست می خورند.
پس شگفت از کسانی که در روزی می خندند، که نیکوکاران در آن پیروز شده و اهل باطل در آن زیان می بینند، قسم به خدا اگر پرده ها برداشته شود، نیکوکار به احسانش و بدکار به بدی اش مشغول می شود.
آداب استقبال
در نظرتان باشد که روز عید، فتح بابی سعید و تجدید فضلی جدید می باشد که به مانند آن، در سال گذشته وجود نداشته و این روز هم می گذرد، در حالی که تا سال دیگر به مثل آن، روزی نیست.
و بر خردمندان پوشیده نیست، که فتح باب هایی که در اوقات استثنایی، با سعادت های زیاد پیش می آید، حق تعظیم و احترام دارد، و نیز حق اعتراف به مالک نعمت و لزوم آداب در دیگر اسباب ها با صاحب روز حساب وجود دارد.
روز اهدای جوایز
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: زمانی که اولین روز شوال فرا رسید، صدا زننده ای صدا می زند: ای مومنان! به طرف جوایزتان بیایید؛ جوایز خداوند به مانند جوایز این پادشاهان نیست، سپس فرمود: آن روز، روز جوایز است.
گفتنی است که من گروهی از اصحاب را دیدم، که تربت شریف را از ضریح مولایمان امام حسین علیه السلام در شب بیست و سوم از ماه رمضان بر می دارند. به یکی از آنان گفتم: آیا حدیثی یا خبری را در مورد برداشتن تربت در این شب دیدید؟ پس گفتند: نه، اما امیدواریم که شب قدر باشد، پس گفتم: من نمی بینم شما بعد از این شب دعا، در هر روز برای رسیدن به شب قدر از تمام دهه گذشته را ترک نمایید، و اگر امشب به هر تقدیر شب قدر باشد، از کجا فهمیدید که شب قدر شریف، وقت برداشتن تربت مقدس است.
بعد گفتم به مقتضای عقل و ظواهر نقل، برداشتن تربت برای شفا و دواء و دفع انواع بلا باید در وقت اعطای جایزه به خلایق باشد، و آن روز جایزه های ماه رمضان است.
پس بنده در روز عید، بخواهد که از جمله جوایزی که خداوند جلّ جلاله به آن نعمت می دهد، اجازه در برداشتن تربت امام حسین علیه السلام به او باشد، پس وقت گرفتن آن، روز اعطای عطایا و بخشش های فراوان می آید که مناسب اعطای تربت مقدس جلیل باشد.
* * *
گفتنی است که این سخن و امثال آن که آورده ایم، منافات با آن چه که ذکر کردیم، از چگونگی توجه به خداوند جلّ جلاله و رسیدن به فضل و اقبالش نیست، زیرا خداوند جلّ جلاله جوایز را با ادب در پیشگاهش و اخلاص در اقبال به سوی او اعطا می کند، و ما با وجوهی که برایت بیان کرده، روشن نمودیم آن چه که در نظرمان بود و خداوند به ما در اشاره به آن اجازه فرمود، پس برای خودت آن چه که به آن نیاز داری به اندازه بخشش خداوندی در پیشگاهش می ایستی، انتخاب کن، به ارزش روزی که به هر نیازمندی، به اندازه فقر در دنیا و روز ورود در آخرت جوایز اعطا می کند، و باید از جمله خواسته ها و تمنایت این باشد که بگویی: ای بزرگوار! ای بخشنده! ای احسان کننده! عادت پادشاه بخشنده این می باشد که اگر چیزی که مربوط به او است از گروه و سربازانش ساقط کند و بر دارد و برای آن ها بهره های مرحمت و مکارم وجودش را نگه می دارد.
پس از آن جایی که تو از ما وظایف عبادت، در ماه رمضان را برداشتی، پس برای ما دوام عنایات و سعاداتی که در آن ماه بوده و امان و خشنودی و کمال احسان را نگه دار.1
...................................
1. آداب و ادعیه ماه رمضان، ص 585 ـ 569.