ثواب شگفت آور درختکاری!!
برچسپ ها: روز ، درختکاری ، اسفند ، 15
روز 15 اسفند را روز درختکاری" نام گذاشته اند، واقعا شایسته است که در جامعه اسلامی به این روز اهمیت زیادی داده شود چرا که اسلام ارزش زیادی برای درختکاری قائل است و خداوند متعال پاداش های بزرگی برای این عمل در نظر گرفته است.
چرا که درختان علاوه بر تمام فوایدی که برای زندگی ما دارند چنان دستان نوازشگری روح ما را هم تسکین داده و به آرامش می رسانند.
کیست که به یک درخت سرسبز و سرزنده نگاه کند و دلش زنده نشود؟ وقتی روح های ما دچار تنیدگی، استرس و فشار می شود اگر به یک روانشناس مراجعه کنیم خیلی اوقات ما را به دامان طبیعت عودت می دهند به آغوش درختان سبز و به آبی دریا، تا روحمان از جرم تیرگی سیمان و آهن رها شود و جانی دوباره بگیرد.
امام صادق علیه السلام به مفضل می فرماید: «... مَعَ مَا فِی النَّبَاتِ مِنَ التَّلَذُّذِ بِحُسْنِ مَنْظَرِهِ وَ نَضَارَتِهِ الَّتِی لَا یُعَدُّ لَهَا شَیْءٌ مِنْ مَنَاظِرِ الْعَالَمِ وَ مَلَاهِیهِ» ؛( توحیدالمفضل، مفضل بن عمر جعفى كوفى، انتشارات مكتبة الداورى قم، 1969 م، ص154) نگریستن به گل های رنگارنگ و درختان سرسبز و خرم، چنان لذتی به آدمی می بخشد که هیچ لذتی را با آن برابر نمی توان کرد.
همه ما از کتاب های علوم دبستانمان فواید درخت ها را خوانده ایم و خوب به یاد داریم، و اگر شرایط زندگیمان اجازه داده باشد نهالی را هم در خاک نشانده ایم.
اما شاید بیشترمان ندانیم که درختکاری و چه ثمرات اخروی بزرگی دارد. برای ترغیب شما عزیزان چند روایت از ائمه علیهم السلام نقل می کنیم باشد که همه ما به این کار ترغیب شویم و سرزمینمان را با کاشتن نهال زنده، آباد و زیبا کنیم.
ثواب درختکاری در روایات
میوه های پر برکت
پیامبر صلی الله علیه و آله: مَن نَصَبَ شَجَرَةً و صَبَرَ عَلى حِفظِها والِقیامِ عَلَیها حَتّى تُثمِرَ كانَ لَهُ فی كُلِّ شَى ءٍ یُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقَةٌ عِندَاللّه ِ؛ (میزان الحكمه ، ح 9143) هر كس درختى بكارد و در نگهدارى آن بكوشد تا میوه دهد ، در برابر هرچه از آن میوه به دست آید، پاداشى نزد خدا خواهد داشت.
اگر قیامت فرا رسد و در دست یكى از شما نهالى باشد ، چنانچه بتواند برنخیزد تا آن را بكارد، باید آن را بكارد
درخت باقیات صالحات
امام صادق علیه السلام می فرماید: سِتَّةٌ تَلْحَقُ الْمُوْمِنَ بَعْدَ وَفَاتِهِ وَلَدٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ مُصْحَفٌ یُخَلِّفُهُ وَ غَرْسٌ یَغْرِسُهُ وَ قَلِیبٌ یَحْفِرُهُ وَ صَدَقَةٌ یُجْرِیهَا وَ سُنَّةٌ یُوْخَذُ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ؛ (لكافی، ثقة الاسلام كلینى، دار الكتب الإسلامیه، تهران، 1365 ش، ج 7، ص 57 ) شش چیز بعد از وفات مومن به او ملحق شده [و به او فایده می دهد]: فرزندى كه برایش طلب آمرزش كند، قرآنی كه او از خود به یادگار گذاشته و پس از مرگش خوانده مىشود، درختى كه كاشته، چاه آبى كه حفر نموده [و وقف كرده]، صدقه جاریهاى كه از خود به جا گذارده است، روش نیكوئى كه پس از مرگش مردم به آن عمل می كنند.
پاکترین اعمال
امام صادق علیه السلام: اِزرَعُوا و اغرِسُوا وَاللّه ِ ما عَمِلَ النّاسُ عَمَلاً اَجَلَّ و لاأطیَبَ مِنهُ؛ (بحارالأنوار ، ج 103 ، ص 68) كشت كنید و درخت بنشانید؛ به خدا قسم آدمیان كارى برتر و پاک تر از این نكرده اند.
جدیت در امر درختکاری
اسفند ماه و مخصوصا روز درختکاری بهترین فرصت است تا ما دنیا و آخرتمان را با کاشتن درختان آباد کنیم، نباید این فرصت پر برکت را از دست بدهیم، پیامبر صلی الله علیه و آله به صراحت ما را به جدیت در این امر دعوت کرده اند تا جایی که حتی آمدن قیامت هم نباید مانع ما شود.
پیامبر صلی الله علیه و آله: إن قامَتِ السَّاعَةُ و فِی یَدِ أحَدِكُم فَسیلَةٌ، فإنِ استَطاعَ أنْ لایَقومَ حَتّى یَغرِسَها ، فَلیَغرِسْها ؛ (كنزالعمّال ، ح 9056 )؛ اگر قیامت فرا رسد و در دست یكى از شما نهالى باشد، چنانچه بتواند برنخیزد تا آن را بكارد، باید آن را بكارد.
خشم خداوند از قطع کردن درختان
بعضی از مردم گمان می کنند که درخت یک موجود بی جان است و به راحتی به آن آسیب می رسانند ، شاخه اش را می شکنند پوستش را خراش می دهند، میوه اش را می خورند و آن ها را قطع می کنند. خوب است بدانیم این کارها خداوند متعال را به خشم می آورد.
هر كس درختى بكارد و در نگهدارى آن بكوشد تا میوه دهد، در برابر هرچه از آن میوه به دست آید، پاداشى نزد خدا خواهد داشت
امام صادق علیه السلام: لاتَقطَعُوا الثِّمارَ فَیَبعَثَ اللّه ُ عَلَیكُم العَذابَ صَبًّا؛ (الكافى ، ج 5 ، ص 294 ) درختان میوه را قطع نكنید كه خداوند بر شما عذاب فرو مى ریزد.
درختان بهشت را هم در این دنیا باید بکاریم!!
امام باقرعلیه السلام فرمود: مَرَّ رَسُولُ اللَّهِ بِرَجُلٍ یَغْرِسُ غَرْساً فِی حَائِطٍ لَهُ فَوَقَفَ لَهُ وَ قَالَ أَ لَا أَدُلُّكَ عَلَى غَرْسٍ أَثْبَتَ أَصْلًا وَ أَسْرَعَ إِینَاعاً وَ أَطْیَبَ ثَمَراً وَ أَبْقَى قَالَ بَلَى فَدُلَّنِی یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ إِذَا أَصْبَحْتَ وَ أَمْسَیْتَ فَقُلْ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ فَإِنَّ لَكَ إِنْ قُلْتَهُ بِكُلِّ تَسْبِیحَةٍ عَشْرَ شَجَرَاتٍ فِی الْجَنَّةِ مِنْ أَنْوَاعِ الْفَاكِهَةِ وَ هُنَّ مِنَ الْبَاقِیَاتِ الصَّالِحَاتِ؛( لكافی، ج2، ص506)
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از کنار باغی عبور می کرد که صاحب آن مشغول کاشتن درخت بود. حضرت ایستاد و خطاب به آن شخص فرمود: می خواهی تو را به کاشتن درختی که بنیانش ثابت تر و میوه هایش زودرس تر و پاکیزه تر است و برای همیشه باقی بماند راهنمایی کنم؟
عرض کرد: آری یا رسول الله! پدر و مادرم به فدایت. آن حضرت فرمود: صبح و شام بگو سبحان الله و الحمد لله و لااله الاالله و الله اکبر. پس هر گاه تو این ذکر را بگویی، به خاطر هر ذکری ده درخت از انواع درختان، در بهشت برای تو کاشته می شود، و باقیات الصالحات همین اذکار است.