خلیج فرهنگ و تمدّن
برچسپ ها: ایران ، ملی ، خلیج فارس
مرزهای خلیج فارس از کرانه اروند تا ساحل سیستان، مرزهای پیام اسلام راستین اند. دیده بان ها در برج های برافراشته ات چشم های بیدار انسانیّت اند. چشم های بیدار انسانیّت در پهنه گسترده خلیج فرهنگ و تمدن فارس چشم هایی هستند تا نگذارند آسیبی به امنیّت عشق و صلح جهانی برسد. موج ها در گستره گسترده ات، مشت های گره شده حقّ باوران است که علیه باطل می خروشد؛ مشت های گره شده اصحاب قرآن مجید که بر پیشانی بندهایشان نوشته شده است: «اشداء علی الکفار و رحماءبینهم». طوفان های خلیج فارس، طوفان های خشم است علیه دزدان دریایی، علیه دزدان فانوس در شب باران، علیه دزدان شرف و عزّت و ناموس. تاریخ خلیج فارس، آن قدر سابقه دارد که آن را زمینه مناسبی برای تحقیق درباره انسان نخستین دانسته اند. (ویلسن - ص 27) در اوایل عصر «پلیوسن» - که حدود پانصد هزار سال پیش تخمین زده می شود - بحر احمر، از مدیترانه جدا شده و آب های اقیانوس هند، داخل آن شده اند.در ابتدای عصر «میوسن»، دریای مدیترانه، تمام نواحی کوهستانی کردستان و جنوب ایران را فرا گرفته بوده است؛ بعد از آن، آب شروع به عقب نشینی کرده و در اواخر عصر «میوسن»، ارتباط بین مدیترانه و اقیانوس هند قطع شده است. خلیج فارس، در اوایل عصر «پلیوسن»، منحصر به زبانه و باریکی در کنار دشت های ساحلی ایران بود که تا ارمنستان ادامه داشت و پس از تشکیل رشته کوه های زاگرس، خلیج فارس، به منطقه کنونی منتقل شده است. (همان، صص 23 و 24) خلیج فارس را اراده پولادین آریایی نگه داشته است. رعدِ گام های رستم در سیستان، شنیدنی است و برق شمشیر آریوبرزن در ارجان دیدنی است هنوز. کشتی های غریب «نیارکوس» و «اسکندر» نتوانسته اند موج را از سطح آب هایش بگیرند و مروارید را از عمق آبی اش بدزدند. خلیج فارس، زنده، است هنوز؛ در نفس های کمین گرفته دلیران تنگستان، در غیرت و دلاوری اهالی جنوب، در وطن دوستیِ اولاد رییس علی دلواری.مردان جنگ ما، پشت خلیج فارس ایستاده اند. هنوز سلاح از دست «همّت» و «باکری» نیفتاده است، هنوز قلب «صیّاد شیرازی» می تپد. فرزندان فارس نمرده اند که مادرشان را به اسیری ببرند. فرزندان فارسی زنده اند و صدایشان می آید در هر نسیم و طوفان، در هر موج، در هر رعد و برق ... . ۱۰ اردیبهشت روز ملّی خلیج فارس نام دارد. این روز، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به تقویم ایران اضافه شده است. تیر سال 1384 شوراءعالی فرهنگی با توجّه به هدف قراردادن هویت فرهنگی و تاریخی ملّت ایران از سوی ایادی استکبار جهانی به خصوص برخی از کشورهای همسایه و تلاش آنان برای تحریف نام تاریخی خلیج فارس، به پیش نهاد شورای فرهنگ عمومی روز اخراج پرتغالیها -۱۰ اردیبهشت- از تنگه هرمز را به عنوان روز ملّی خلیج فارس نام گذاری کرد. خلیج فارس ایران در طول تاریخ مدّون خود از اهمیّت ویژهای در سیاستهای بینالمللی و منطقهای برخوردار بوده و هست. از جمله ویژگیهای قابل ذکر خلیج فارس، موقعیّت خاصّ جغرافیایی آن میباشد. ارتباط این آب راه با اقیانوس هند و آبهای آزاد، باعث شده تا منطقه از لحاظ تجاری و نظامی، به خلیج فارسوابسته شود.اکتشافات نفتی و غنای آب خلیج فارس از لحاظ مواد معدنی و غذایی، آن را به نگینی بی همتا تبدیل کرده و چشم طمع بسیاری از کشورهای منطقه و قدرتهای فرا منطقهای را به سوی خود جلب نموده است.ارزشهای عظیم اقتصادی و موقعیت سوق الجیشی و سیاسی خلیج فارس از قدیم الایّام تا امروز، استعمارگران را تشنه حضور و سلطه طلبی در منطقه کرده و باعث شده تا آن ها بکوشند همواره سیاست خود را بر این منطقه تحمیل کند.از این رو خلیج فارس، همیشه صحنه کشمکش و نبرد بوده و سرزمینهای حاشیه آن نیز از این کشمکشها متأثر شده است؛ به گونهای که زندگی سیاسی و اقتصادی این کشورها با توجه به مسائل و جریانهای جاری در خلیج فارس جهت و سمت و سو میگیرد.