شعر و ادب و اخلاق
دوباره بوی هیزم بوی آتش
مشامم پر ز بوی فاطمیه غلاف و میخ و خون و تازیانه
چشم های هزار ساله آهویی
توده مردم و محققان با توجه به عقاید و مستندات خود امام رضا (ع) را ضامن آهو می نامند. در این زمینه داستان های گوناگونی در کتب تاریخی نقل شده است که عبارتند از:
آرزوی قشنگ «بابا»
می چکند از نگاه ها، پنهان اشک ها، یادگار دریایند
.jpg-resized.280-250.jpg)
محرم آمد
خودم بودم و قلبی که ز غم بسته به زنجیر
سکه‌ها در آتش
جلو رفتم و آرام به شانه‌ي مصادف زدم و پرسيدم: «مصادف آن‌ها را مي‌بيني؟» و با انگشت به روبهرو اشاره کردم. مصادف جهت انگشت‌هايم را گرفت و به روبهرو خيره شد و آرام گفت
عزای حقیقت و سوگ عدالت
نوزدهم ماه مبارک رمضان، یکی از غمگین ترین روزهای حقیقت و عدالت است. در سحرگاه آن روز سرخ، محراب در عزای مردی گریست که تا آن روز، چنین گوهری را در آغوش خود نگرفته بود.
بشارت سبز
تا چشم کار می کرد بیابان بود و ریگ های تفتیده.
خدیجه، ای همه خوبی
خدیجه، ای همه خوبی... درودم بر تو باد ای دختر پاک «خویلد»
عید سعید مبعث حضرت رسول اکرم
صدای گرامی ات می لرزید. جان تو را پرنده های هیجان، بی قرار کرده بودند.
.jpg-resized.280-250.jpg)
تجلی صبر
چشمانش را گشود و برای آخرین بار دیده در افق دوخت، افق خونینی که او را تا دردناکترین لحظات زندگیاش به پیش میبرد... آتش اشتیاق وجودش را به خاکستر بدل کرده بود و یاد برادر تمامی وجودش را از آن خود کرده بود.