سپاهان
مرگ ناگهانی و اهمیّت صلوات
وزی شخصی به محضر مبارک حضرت ابوجعفر، امام محمّد جواد علیه السلام وارد شد و اظهار داشت: یاابن رسول اللّه! پدرم سکته کرده و مرده است و دارای اموال و جواهراتی بسیار می باشد، که من از محلّ آن ها بی اطّلاع هستم.
زوزه گرگ های حسادت
قاضی، فرصت را از دست نمی دهد. کینه توزانه می اندیشد.
دحو الارض، فضیلتی فراموش شده
فرصت های معنوی در زندگی بشر، نعمت هایی هستند که جسم و روح آنان را نوازش می دهند و موجبات شادمانی و آرامش را فراهم می سازند. رسول خدا صلی اللّه علیه وآله می فرمایند: «انّ لربّکم فی ایام دهرکم نفحات ألا فتعرّضوا لها، کافی/3/212» همانا در طول زندگی شما نسیم های رحمتی از سوی پروردگارتان می وزد؛ پس به هوش باشید خود را در معرض آن ها قرار دهید.
دحو الارض، آداب و احوال آن
روز بیست و پنجم ذی قعده هم زمان با «دَحْوُ الاَرْض» (گسترش یافتن زمین) است. در شب این روز نیز طبق روایتی از امام هشتم علیه السلام ولادت حضرت ابراهیم علیه السلام و حضرت عیسی علیه السلام واقع شده است.[1]
روز زیارتی مخصوص امام رضا علیه السلام
مرحوم شیخ عباس قمی در وقایع الایام و مفاتیح الجنان در فضیلت ماه ذی القعده و به خصوص روز زیارتی امام رضا علیه السلام می نویسد:
اندیشه های یک ملت
آیت الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی، در دوم آبان سال 1307 شمسی، در محله لنبان (لومبان) اصفهان به دنیا آمد. پدرش سید فضل الله، یکی از روحانیان اصفهان و امام جماعت مسجد لنبان بود و پدر بزرگ مادریش، حاج میر محمد صادق مدرس خاتون آبادی، از مراجع و مجتهدان درجه اول عصر بود. این مجتهد بزرگ در سال 1308 شمسی چشم از جهان فرو بست؛ پدرش در سال 1371 در 71 سالگی به رحمت ایزدی پیوست.
آینه ی سیادت و سیاست
گفت و گو با سرکار خانم ملوک بهشتی (دختر گرامی شهید دکتر بهشتی - ره
شفا
رو به ضریح می ایستد. دستش را روی سینه اش گذاشته، بعد از لحظاتی تا کمر خم می شود. نمی شنوم چه می گوید. چیزی نمی گذرد که پاهایش خم می شوند و دستش به زمین می رسد. خودش را به دیوار می رساند.
توسل به امام رضا علیه السلام
«سلیمان بن جعفر» که از فرزندان جعفر طیار (برادر امیر مؤمنان علیه السلام) بود می گوید: من در یکی از باغ ها در حضور حضرت نشسته بودم، ناگهان گنجشکی را دیدم که با تمام اضطراب به حضور امام آمده و صیحه می کشید و دست از ناله و صیحه بر نمی داشت.
.jpg)
تشویق شاعر
حسن بن هانى معروف بابى نواس، شاعر مشهور كه در حدود سال 145 در اهواز متولد شد و در سال 202 در بغداد وفات يافت. ابن شهر آشوب او را از شعراى شيعى ميداند و صاحب لسان العرب هم او را متمايل به شيعه دانسته است و شعر زير يكى از اشعار اوست كه اعتراف مي كند من لياقت ندارم در مورد اهل بيت پيامبر ص از جمله امام رضا(ع) شعر بگويم.