تشویق شاعر

در یکی از روزهائی که حضرت رضا (ع) در خراسان به سر می برد ابونواس شاعر[1] حضرت را مشاهده کرد که از نزد مامون بیرون آمده و سوار بر استری است. شاعر پیش آمده و بر آن حضرت سلام نمود. عرض کرد: یا بن رسول الله! من درباره ی شما چند بیت سروده ام دوست داشتم در محضر شما آن را بخوانم، حضرت فرمود: بخوان. ابونواس شروع کرده و گفت:

مطهرون نقیات ثیابهم

تجری الصلوة علیهم اینما ذکروا                                                          

آل پیغمبر (ص) افرادی هستند که دامنشان از هر گناه و آلودگی پاک و مطهر است و هرگاه ذکر شان به میان آید درود و سلام و صلوات بر ایشان فرستاده می شود.

من لم یکن علویا حین تنسبه

فماله من قدیم الدهر مفتخر                                           

هر آن کس که از تبار علویان نباشد از قدیم الایام برای او افتخار نبوده است

فالله لما برأ خلقا فاتقنه

صفاکم و اصطفاکم ایها البشر                    

خداوند متعال هنگامی که بندگانش را آفرید با چنین اتفاق و نظم و ویژگی، از میان همهی مخلوقاتش شما خاندان آل محمد (ص) را برگزید و در میان همه، شما را انتخاب کرد با اینکه شما بشر هستید.

فانتم الملاء الاعلی و عندکم

علم الکتاب و ما جاءت به السور                          

شمائید آن ملاء اعلی و نزد شماست علم کتاب خدا (یعنی قرآن) و آنچه از سوره ها آمده است. هنگامی که امام رضا (ع) این ابیات را از ابونواس شاعر شنید فرمود: ابیات جدیدی سروده ای! که دیگران تا به حال نسروده بودند. آنگاه به غلامش فرمود: آیا از مخارج ما چیزی نزد تو هست؟ غلام گفت: سیصد دینار، فرمود: آنها را به ابونواس بده، سپس آن بزرگوار فرمود: شاید آنرا اندک شمارد، ای غلام آن استر را هم به او عطا کن و حضرت پیاده به منزل تشریف برد.[2]

پی نوشت:

[1] حسن بن هانى معروف بابى نواس، شاعر مشهور که در حدود سال 145 در اهواز متولد شد و در سال 202 در بغداد وفات یافت. ابن شهر آشوب او را از شعراى شیعى میداند و صاحب لسان العرب هم او را متمایل به شیعه دانسته است و شعر زیر یکى از اشعار اوست که اعتراف می کند من لیاقت ندارم در مورد اهل بیت پیامبر ص از جمله امام رضا(ع) شعر بگویم: أنا لا استطیع مدح امام کان جبریل خادما لابیه در هر حال او شیعه و شاعر اهل بیت بوده است.

[2] شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ج 2، ص 322.