فرصت طلائی آشتی
عرفه طلوع خورشید آشنایی در آسمان ذی حجه است و عرفات محراب ترنم عارفانه های بندگی و عاشقانه های دلدادگی است.
عرفه فرصت طلایی آشتی است و عرفات پیوندگاه عاطفی خدا و آدم و موقف خدایی شدن است.
عرفه بهانه زلال اجابت است و عرفات وادی ایمن استغاثه است و قنوت روشن اجابت.
عرفه هنگامه ستایش است و عرفات جلوه گاه ناب ترین نجواهای نیایش.
عرفه دقایق سبز پرستش است و عرفات سرزمین رنگین کمانیِ قاب قوسین.
عرفه موسم شکوفایی یاس های سپید رحمت است و عرفات سجاده ای گشوده به سوی قبله امید به سمت دعاهای مستجاب.
عرفه دیوان غزلواره های عاشقانه دعاست و عرفات رازدار دلگفته ها و مناجات های آسمانی با خداست.
عرفه روز شکستن نفس شیطان و عرفات سجدگاه فرشتگان، بر جای پای متبرک مُحرمان کوی جانان است.
عرفه شیرین ترین آغاز بندگی و بی رنگی و عرفات کویر سر سبز یک رنگی و یگانگی است.
عرفه بهاری ترین فصل عبادت و عرفات تبلور همایش هروله به مستجار قرب الهی است.
عرفه جوشش زمزم خلوص و بی تعلقی و عرفات جنتی زمینی است به بلندای معراج و به عطر آگینی بهشت.
عرفه سرآغاز شور لاله گون عاشورایی و عرفات صحنه جاودانه مناجات عاشقانه حسین (ع) در دامن پر مهر جبل الرحمه است.
عرفه مهبط وحی و شأن نزول قدسی «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فقد عَرَفَ رَبَّهُ» و عرفات سعی پاکی و صفای چشمه جوشان «یا ارحم الراحمین» و «یا غیاث المستغیثین» است.
عرفه همان حج است و حج همان عرفات. و عرفات در عرفه، میقات طواف کنندگان بیت اللّه الحرام است.
پی نوشتها:
1. سوره صافات (37) آیه 102 - 106.
2. سوره انعام (6) آیه 162 و 163.
3. اشاره به حدیث «الحج عَرَفةُ» یا «الحجُ عرفات».