سرّ وجوب افطار بر مریض و مسافر چیست
حضرت جعفر بن محمّد به نقل از پدر بزرگوارش علیهما السّلام فرمودند:
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلم فرمودند: خداوند عزّ و جل برای من و امّتم لطف و کرامت نموده هدیه ای فرستاده که برای هیچ یک از امّت ها چنین هدیه ای نفرستاده است.
عرض کردند: یا رسول اللَّه آن هدیه چیست؟
فرمودند: جواز افطار در سفر و تقصیر نمودن نماز در آن، لذا کسی که در سفر، روزه اش را افطار نکرده و نمازش را قصر نکند هدیه حق تعالی را ردّ کرده و نپذیرفته است.
در حدیث دیگری حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند:
مردی محضر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلم مشرّف شد و عرض کرد: ای رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلم آیا در سفر روزه ماه رمضان را بگیرم؟
حضرت فرمودند: خیر عرضه داشت: یا رسول اللَّه، گرفتن روزه در سفر بر من آسان و سهل است؟
حضرت فرمودند: خداوند عزّ و جل بر مریض ها و مسافران در ماه رمضان صدقه داده و آن این است که به ایشان اجازه افطار داده است آیا یکی از شما دوست دارد وقتی به کسی صدقه ای می دهد آن شخص صدقه را ردّ کرده و قبول ننماید؟