اکسیر حیات

دعاء شستشوی دل در چشمه یقین است و «نیایش»، عطرآگین ساختن جان به بوی خوش یاد حق و اما نماز، هم «دعا» ست و هم «ذکر خدا».

ذکر و یاد معبود همواره مطلوب بندگان و مایة رحمت و برکت معنوی برای آنان است. با این حال، درهای مغفرت و رحمت الهی در زمانهای خاص به صورت ویژه، برای عموم انسانها باز میشود و نسیم روحافزا و حیات بخش الهی وزیدن میگیرد.

بزرگان دین که ساکنان خلد برین و راهنمایان بشرند، توصیه کردهاند که این زمانها را غنیمت بشماریم و دلهای خویش را در مسیر وزیدن نسیمهای ویژه الهی در این ایام قرار دهیم تا اکسیر حیات بنوشندو جانی تازه گیرند. اوقات پر فیض ماه شعبان یکی از فصلهای وزش نسیم حیات و موعد گشایش درهای رحمت و مغفرت الهی است و دعاء و استغفار، ذکر و یاد حقتعالی در این اوقات اثری ویژه و مضاعف دارد.

شعبان، گلشن گلهای نیایش و بوستان مناجاتهای روحبخش است. زینت عابدان و سید ساجدان، طبقی از گلهای این بوستان گزیده که آن را به مناجات «شعبانیه» میشناسیم. مناجات «شعبانیه» در خواست روشنایی دل از خدایی است که هم نور است، هم فروغ آفرین. «شعبانیه» گامی در زدودن حجاب از چهرة جان است تا جلوة ربوبی در این آینه بهتر انعکاس یابد. مناجات «شعبانیه» راهی است برای یافتن، چگونه معامله کردن با معبود خویش، چگونه خواستن و دعا و طلب نمودن.

در مناجات شعبانیه، با امامان معصوم همنوا میشویم تا همه ایام عمر را در سایه نیایش مبارک گردانیم. از دیگر برکات شعبان، روزهای سالگشت میعاد پاک سرشتان و برگزیدگان الهی است که اسوههای نیکوسیرتی و بلند همتی برای مردمان زمینند.

در ایام شعبان است که آسمان و زمین، جشن سالروز طلوع ستارههای فرزوان ابوالفضل وسجاد و علی اکبر و حسین علیهمالسلام وخورشید پنهان حجت خداوند و صاحب دوران برپاست و دلباختگان منتظر، ظهور موعود را نزدیکتر و نزدیکتر حس میکنند.

خوان معنویت شعبان بیش از هر چیز با روزه مزین میشود، طوری که حتی یک روز، روزه این ماه غنیمتی گرانبهاست.

روندگان طریق حق و بینایان غریق رحمت او هر روز از شعبان که میگذرد زمزمه میکنند: خدایا اگر در این مدت که از شعبان گذشته ما را نبخشیدهای، در مدتی که از آن مانده ما را بیامرز.

خسران زده کسی است که ماه مغفرت بر او بگذرد و غفران الهی، شامل حالش نشود و حالش تحول نیابد، اما کلید این تحول یاد اوست و ماهی جان در دریای یاد خداست که حیات میگیرد وگرنه دلهای جدا از خدا، مشتی گوشت است، سخت تر از سنگ!