ـ من بدشانس‌ترين آدم در تمام كهكشان هستم. اگر يك شهاب سنگ هر 1999 سال يك بار با زمين برخورد كند، به احتمال 110 درصد توي مغز من فرود مي‌آيد.

ـ مادر جان من نه بخت دارم نه اقبال، نه شانس. وقتي اين چيزها رو تقسيم مي‌كردند من و خاله‌ات رفته بوديم با كوزه از سر چشمه آب بياريم. تازه همون روزم يه تيغ رفت توي پام.

ـ من شانس و بخت و اقبال و پيشوني نوشتم همه از همون اول سياه بود. باور نمي‌كني؟ برو از عزيزجون بپرس. خودش برات مي‌گه كه روز تولد من 85 تا كلاغ سياه سر ديوار خودنمون قار،... اي...؛ قار مي‌خوندند.

ببينم آيا شما هم از اون دست آدم‌هايي هستيد كه فكر مي‌كنند بدبختند؛ در خانواده‌ي آن‌ها بيچارگي ارثيه و هيچ درماني هم ندارد؟ و در اين عالم فقط براي اين آفريده شده‌اند كه بايد سهم بار غصه و رنج تمام انسان‌ها را يك تنه به دوش بكشند؟ حتماً مدام در اسكله‌ي ساكن زندگي توقف كرده‌اي و از دور براي كساني كه سوار بر كشتي پيشرفت شده‌اند و به جلو پيش مي‌روند با دستمالي سفيد در دست باي باي مي‌كني؟ لابد براي همين پيشگويي از بيخ اشتباه يه گوشي دستت گرفته‌اي و از صبح تا شب پيامك مي‌زني تا در اين دو روز زندگي توام با ماتم لااقل دل دوستي را شاد كرده باشي! نه جونم. اشتباه مي‌كني، واقعيت چيز ديگري است: بخت‌هاي زندگي به فرصت‌هاي گوناگوني گفته مي‌شه كه افراد براي پيشرفت در زندگي و دستيابي به هدف‌هاشان در اختيار دارند. امكان ادامه تحصيلات‌، امكان يك زندگي طولاني البته همراه با سلامتي! بخت دستيابي به يك شغل، امكان يك ازدواج مناسب.

همه‌ي آدم‌ها در شرايط مختلفي دست به انتخاب مي‌زنند. وقتي رشته‌ي تحصيلي خود را انتخاب مي‌كني؛ يا از بين شغل‌ها يكي را برمي‌گزيني، در حقيقت با همان يك انتخاب به فرصت‌هايي در آينده دست پيدا مي‌كني كه اگر براي تو مطلوب و خوشايند باشد، خود را خوش‌بخت مي‌داني. البته قبول دارم كه امكان دسترسي به اين بخت‌ها برابر توزيع نشده و در هر طبقه‌اي از اجتماع متفاوت است. شايد بخواهي خودت را راحت كني و بگويي «قسمت من همين است، درس و حرفه و هنر به چه دردم مي‌خورد. آخر يكي مي‌شوم مثل يكي از دوستانم! تو فاميل نه استاد داريم و نه دكتر و مهندس. ورزشكار و هنرمندم كه هيچ» بايد بگويم شما اگر سري به زندگي‌نامه‌ي بزرگان دين وعلم و هنر و ورزش بزنيد و كمي داستان‌هاي زندگي‌شان را بخوانيد (كه البته همگي 100 درصد واقعي‌اند نه تخيلي!) متوجه خواهيد شد كه اكثر آن‌ها در شرايطي سخت زندگي كرده‌اند و تنها با توكل و تلاش زندگي خود را بالا كشيده و جاودانه شده‌اند.

اكثر آن‌ها وضع مالي خوبي نداشته، ولي خود را خوش‌بخت مي‌دانسته‌اند كه در راه پيشرفت علم و دانش قدمي هر چند كوچك برداشته و براي جامعه خود و آيندگان مفيد بوده‌اند. آن‌ها با تلاش و پشتكار شبانه‌روزي خود به چهره‌هاي ماندگار بدل شده‌اند. تازه برو خدا را شكر كن الان تو قرني نيستيم كه درس خوندن يا هنرمند شدن مخصوص درباريان باشد.

سعي كن تا از تمام ظرفيت‌ها، امكانات و فرصت‌هايي كه زندگي به تو هديه مي‌دهد، نهايت استفاده را ببري. از هر روز و هر فرصتي براي يادگيري استفاده بكن. نگذار حتي يك قطره زمان بيهوده از لاي انگشتانت بچكد و از زندگي‌ات چيزي بساز كه رضايت تو را تأمين كند، چرا كه رضايت منجر به درك حس خوشبختي مي‌شود. بكوش تا در آينده مجبور نباشي بدبختي‌ات را ازلي توجيه كني. حالا اگه انيشتين نشدي، يك جوشكار خوب باش. اگه نهنگ نيستي، يه ماهيه شاد باش.

خوب، حالا بسم الله بگو و بلند شو. بخت، اقبال و شانس زندگي تو منتظرند تا تو آن‌ها را بسازي، راستي تو چه جور آينده‌اي رو دوست داري؟

زهرا عبدي