مادر ادب

برچسپ ها: مادر ، ادب ، ام ابنین

Print Friendly and PDF

ام البنین صدایت کنیم یا مادر ادب؟

مگر می شود از این مادر سخن نگفت، مادری که با تمام احساسات و علاقه مادری اش، وقتی خبر شهادتِ پسرش را، امیدش را و نور چشمش را شنید، تنها سخنی که گفت این بود: پسرم فدای حسین فاطمه! سلام بر تو، مادر وفا، مادر ادب و مادر عشق!

 

ام البنین صدایت کنیم یا مادر ادب؟


معاویه برای خواستگاری از او اقدام می کند؛ با فرستادن بهترین لباس‌ها، لذیذترین خوراکی‌ها، زیباترین غلامان و کنیزها، باشکوه ترین تجملات و تجهیزات - که جاذبه های چشمگیری برای هر دختری بود- توسط یکی از غلامانش، به دور از انتظارش جواب منفی را از فاطمه این گونه دریافت می کند؛ "این هدایا و جواهرات اگر فقط هدیه و پیش‌کش است، هدیه‌ای است بی‌ دلیل، مشکوک و اسراف‌ آمیز اما اگر قیمت و بهای من است، به اربابت بگو که مرا بسیار ارزان پنداشته ... " (1) و این گونه حسرت ازدواجش را بر دل معاویه می گذارد.

بسیاری از دختران، فاطمه با هزار آرزو و آمال به خانه ی همسر می رود و می شود عروس خانه ی امیر مؤمنان علی علیه السلام، عروس خانه ی پادشاه دو جهان؛ اما این سِمَت آرزو و آمال او نبود؛ آرزوی او با آرزوهای دیگر عروسان متفاوت بود؛ آرزوی او کنیزی فرزندان فاطمه سلام الله علیها و ریزه خواری از سفره ی مولایش علی علیه السلام بود.



این بار عقیل، برادر علی علیه السلام پا پیش می گذارد و با دانستن ویژگی هایی که از فاطمه و نسبش، او را از پدر برای برادرش خواستگاری می کند.
پدر فاطمه «حزام بن خالد» از قبیله "بنی کلاب" و مادرش «لیلا بنت شهید بن عامر» می‌باشد. فاطمه نسبی دارد درخشان ؛ به طوری که در تاریخ آمده مادر و پدر او از قبایل بسیار اخلاقی در پیش از اسلام و مشهور بودند.
"بنی کلاب" از جهات مختلف همچون داشتن مقام های مهم در قبل از اسلام و همچنین شجاعت و پهلوانی در عرب شهره بودند. نسب مادری اش نیز در اعراب جزو انساب عالی است.(2)

پدر از شنیدن این خبر از جهاتی خوشحال می شود و از جهتی در ابتدا دختر خود را لایق این وصلت نمی داند، اما بالاخره راضی می شود. وقتی خبر خواستگاری به گوش فاطمه می رسد، با سربلندی و افتخار پاسخ مثبت می دهد.(3)

همچون بسیاری از دختران، فاطمه با هزار آرزو و آمال به خانه ی همسر می رود و می شود عروس خانه ی امیر مؤمنان علی علیه السلام، عروس خانه ی پادشاه دو جهان؛ اما این سِمَت آرزو و آمال او نبود؛ آرزوی او با آرزوهای دیگر عروسان متفاوت بود؛ آرزوی او کنیزی فرزندان فاطمه سلام الله علیها و ریزه خواری از سفره ی مولایش علی علیه السلام بود.

بعد از گذشت ایامی، خصلتی از او برای علی علیه السلام نمایان می شود؛ ادب، علاقه او  به اهل بيت (علیهم السلام) و بصيرت او ایجاب می کرد که نظری را با همسرش در میان بگذارد: "مولای من، اگر ممکن است دیگر مرا فاطمه مخوانید." 
حضرت فرموند: چه شده ، برای چه چنین چیزی را می خواهی؟ 
عرضه داشت: "مولای من وقتی شما مرا فاطمه خطاب می کنید گویا فرزندانتان یاد مادرشان می افتند و بغضی گلویشان را می فشارد."
و آن جا می شود که فاطمه کلابیه، نام ام البنین را با خود همراه می کند، مادر پسرانی که با تربیت چنین مادری می شوند پاسبانان حریم حسینی.

به واقع ادب و احترام یک انسان چگونه می تواند نهایت کمال را در خود جای دهد تا جایی که وقتی عباس و فرزندان دیگرش به دنیا آمدند، به هر کدام می گفت: مبادا حسنین (علیهما السلام) را برادر خطاب کنید، مبادا زینبین (سلام الله علیهما) را خواهر خطاب کنید. آنها فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) هستند و شما مادرتان فاطمه کلابیه است، مادر آنها سیده زنان هر دو جهان است و مادر شما آرزو دارد که او را جزو کنیزان مادرشان حساب کنند، مبادا وقتی خدمت آنها می رسید با صدای بلند صحبت کنید، مبادا پیش از آنها سخن بگویید، مبادا در محضرشان بی ادبی کنید، مبادا پیش از آنها حرکت کنید؛ و چه خوب تربیت کرد این فرزندان را.... 

 


همه ی عالم به فدای حسین فاطمه
صحنه ی علاقه و ادب این بانو نسبت به نوادگان رسول خدا و فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها تمام شدنی نبود؛ وقتی خدا به او و علی (علیه السلام) 4 قرص قمر می دهد و از همه قمر تر، عباس را عطا فرمود، او عباسش را در آغوش می گرفت  و به  دور کودکان زهرا(سلام الله علیها) می گشت و می گفت: عباس من به فدایتان! به فدای تو حسن جان! به فدای تو زینب جان. به فدای تو ام کلثوم و به فدای تو حسین فاطمه. من کنیز این خانه ام و شما اربابان فضل و کمال! 
این جا است که ادب در برابر این بانو کم می آورد و سر تعظیم فرو می برد.

 

ام البنین در واقعه کربلا حضور نداشت. هنگامی که کاروان اسرای کربلا وارد مدینه شد و آمدند که خبر شهادت فرزندانش را به ام البنین بدهند؛ او تنها و تنها از حسین علیه السلام می پرسید و می گفت: «ای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین می‌ شد و او زنده می‌ ماند.» (4)
 

کلام آخر

ام البنین در واقعه کربلا حضور نداشت. هنگامی که کاروان اسیران کربلا وارد مدینه شد و آمدند که خبر شهادت فرزندانش را به او بدهند؛ او تنها و تنها از حسین علیه السلام می پرسید و جمله ای بیان می فرمود: «ای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین می‌ شد و او زنده می‌ ماند.»

بالأخره زندگی سراسر مهر و عاطفه، ولایت مداری و عشق و محبت ام البنین به اهل بیت علیهم السلام به پایان رسید. او به عنوان همسر شهید، رسالت خویش را به خوبی به پایان رسانید و فرزندانی تربیت کرد که فداییِ ولایت و امامت شدند.

او، بعد از زینب کبری علیهاالسلام دار فانی را وداع گفت، ولی تاریخ نگاران سال ارتحال او را متفاوت نگاشته اند، به طوری که عده ای آن را سال 70 ق بیان کرده اند و عده دیگری تاریخ وفات ایشان را، سیزدهم جمادی الثانی سال 64 ق دانسته اند که نظر دوم از شهرت بیشتری برخوردار است. (5)
ام البنین را در بقیع، در جوار امام حسن مجتبی علیه السلام ، فاطمه بنت اسد علیهاالسلام و دیگر شخصیت های اسلامیِ مدفون در آن جا به خاک سپردند.

پی نوشت:
1- کتاب «ماه به روایت آه» به قلم ابوالفضل زرویی نصرآباد.
2- به نقل از بیانات حجت الاسلام و المسلمین استاد عبدالحسین بندانی نیشابوری.
3- مولد عباس بن علی (علیه السلام)، محمد علی الناصری، صص 38 -36.
4- حسون، اعلام النساء، ۱۴۱۱ق، ص۴۹۶-۴۹۷؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۱۳۶۴ش، ج۳، ص۲۹۳؛ ر.ک . دخیل، العباس، ۱۴۰۱ق، ص۱۸.
5- محدثات شیعه، دکتر شهلا غروی نایینی، ص 53.

اشتراک گذاری


مطالب مرتبط

نیکی به پدر و مادر

«وقضی ربّک الاّ تعبدوا الاّ ایاه و بالوالدین احساناً اما یبلغن عندک الکبر احدهما او کلاهما فلا تقل لهما افّ و لا تنهرهما و قل لهما قولاً کریماً؛ پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. اگر یکی از آن دو یا هر دو نزد تو به پیری رسیدند، به آنان «وای» مگو و آنان را مران و با آنان [لطیف و سنجیده و] بزرگوارانه سخن بگو».

فنون فرزند پروری

والدین، دارایی های مشترکی به نام فرزندان دارند، اغلب همگی در یک هدف شریک هستند: پرورش فرزندانی خوشبخت، سلامت، مطمئن به خود، همیار و مسئول و... . حال سوا ل این است، آیا به عنوان والدین توانسته اید حرفه ای مهم، به نام فرزند پروری را خوب انجام دهید؟

عملی که عذاب پدر و مادر را کم می کند!

تلاوت قرآن از هر کس و در هر زمان و مکان باشد خوب و با ارزش است اما از بعضى افراد با ارزش تر است. در این باره به حدیثى که از امام صادق علیه السلام وارد شده ، توجه فرمایید.

مادر من فاطمه بود

معصومیت مادرم عصمت خداوند بود، حتی زمین هم رخصت می گرفت . عاشقش بودم مثل هر کودک دیگر .

شکوفاتر از بهار

مادر، تو شکوفاتر از بهار، نهالِ تنم را پر از شکوفه کردی و با بارانِ عاطفه های صمیمی، اندوه های قلبم را زدودی و مرهمی از ناز و نوازش بر زخم های زندگی ام نهادی.

مایه افتخار

بیستم جُمادی الثّانی، چشم ها در انتظار مولودی مبارک، از پیامبر گرامی اسلام حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله وسلّم بودند. دست ها به سوی آسمان بلند و دل ها در نجوای الهی فرو رفته بودند. حضرت خدیجه علیهاالسّلام هم، میهمان چهار بانوی بزرگ بهشتی بودند.

عرفه در کلام رهبری معظم انقلاب

آنچه که آن وقت برای من مطرح بود و عملاً وجود داشت، این بود که اهل دعا و ذکر و دعاهای مأثور و اعمالی که وارد شده بود، بودم. مثلاً یادم است هنوز بالغ نبودم که اعمال روز عرفه را بجا آوردم. اعمال آن روز، طولانی هم هست - لابد آشنا هستید؛ خیلی از جوانان با آن اعمال آشنا هستند - چند ساعت طول میکشد. اعمال، از بعد از نماز ظهر و عصر شروع میشود و اگر انسان بخواهد به همه آن اعمال برسد، شاید تا نزدیک غروب - روزهای نه چندان بلند - به طول می‌انجامد.

بعد از مرگ پدر و مادر، باز هم می شود به آن ها احسان کرد؟

خیرات و استغفار و اعمالی مانند این ها احسانی است که پس از مرگشان می توانیم نسبت به والدین مبذول داریم.

فاطمه ذات تمام خوبی ها و مادر تمام نیکی ها

فرمود فاطمه مهین بانوی زنان در دو جهان است. فرمود فاطمه پاره ی تن من است. فرمود او جان و دل من است که در سینه قرار دارد. فرمود او نور چشم و میوه ی دل من است. فرمود و هر کس او را به خشم آورد، مرا به خشم آورده است. هر گاه فاطمه را دید؛ همه را متوجه دیدار کرد؛ دیدار! دیدار، یعنی شهود! دیدار، یعنی اشراق! دیدار، یعنی عشق؛ یعنی حضور؛ یعنی تجلی؛ یعنی ظهور!

مصیبت ام البنین(س) مادر حضرت عباس(س)

امام صادق علیه السلام فرمود:«رحم الله عمی العباس لقد اثر و ابلی بلاء حسنا... » (1) خدارحمت کند عموی ما عباس را،عجب نیکو امتحان داد،ایثار کرد و حداکثر آزمایش را انجام داد.برای عموی ما عباس مقامی در نزد خداوند است که تمام شهیدان غبطه مقام او را می برند.)اینقدر جوانمردی،اینقدر خلوص نیت،اینقدر فداکاری! ما تنها از ناحیه پیکر عمل نگاه می کنیم،به روح عمل نگاه نمی کنیم تا ببینیم چقدر اهمیت دارد.

روز مادر، نمودی از عمری در خدمت مادر

روز بیستم جمادی الثانی مطابق با ولادت اسوه مادران عالم، حضرت فاطمه زهرا علیها السلام و روز مادر و تکریم از شخصیت والای این موجود مقدس می باشد . به همین مناسبت در این نوشتار نگاهی کوتاه به مقام و منزلت و حقوق مادر در فرهنگ و اندیشه قرآن و اهل بیت علیهم السلام خواهیم داشت .

نذر مادر خلیفه

طبیب نگاهی به زخم پهلوی متوکل انداخت و گفت: «ای خلیفه، این زخم به دلیل عفونت زیادی که در آن جمع شده، روز به روز ورم اش بیشتر می شود».

فاطمه بنت اَسَد، میهمان کعبه

«فاطمه ـ دختر اَسَد و مادر امیرالمؤمنین(ع) ـ نخستین زنی بود که به همراه پیامبر(ص)، پای در مسیر دشوار هجرت نهاد و مهربان ترین مردم، به رسول خدا(ص) بود

مادر مهتاب

خورشید همواره در چشمان مادرانی طلوع می کند که به دور دستها خیره شده اند و برای فرداها مردان و زنانی می پرورانند تا در زمین، این امانت الهی، جانشینی اسمانی باشند.

حوراء مدینه

در و دیوار مکه را آیینه بندان کنید . آسمان مکه ار ستاره باران کنید . از عرش تافرش را با گل های یاس بیارایید . امشب خانه محمد ( صلی الله علیه و آله) میهمانی کوچک از آسمان دارد .

زنان باید به مادر بودن خود ببالند

«مادر» و «مادری کردن» تنها واژه ای است که با شنیدن آن، معنای مهربانی و از خودگذشتگی در ذهن متبادر می شود. بارها و بارها در آیه ها و روایت های دینی بر اهمیت و ارزش مادر بودن تأکید شده است. پیامبر(ص) در روایتی می فرماید: «بهشت در زیر پای مادران است»(نوری طبرسی، باب70)؛ جمله ای که هر زنی با شنیدن آن به مادر شدن و مادر بودن خود می بالد.

مادر نیایشها کیست

دفتر گشوده تاریخ همواره مزین به زرینه ترین برگهای بهشتی است؛ انسانهای وارسته ای که بر بلندای اندیشه آنها حقیقتهای هستی رویش می یابد و سعادت و کمال در ماهتاب نگاه آنها می درخشد. انسانهایی که در دامان خویش تاریخ را پرورش دادند و در گوش نسلهای فردا زمزمه توحید را نجوا کردند و لالایی آنها «لا اِله الاّ اللّه » بود.

بانوی زهد و فضیلت؛ لیلا

لیلا علیها السلام دختر ابومرّة بن عروة بن مسعود ثقفی و میمونه دختر ابوسفیان، مادر حضرت علی اکبر علیه السلام و همسر امام حسین علیه السلام بود. وی یکی از مادران شایسته و برجسته تاریخ اسلام است که در تربیت فرزند برومند امام حسین علیه السلام حضرت علی اکبرعلیه السلام، نقشی بسزا داشت. حضرت علی اکبرعلیه السلام جوانی است که وجود مبارکش در حماسه شکوهمند کربلا با رشادت های قابل تحسینش، لرزه بر قلب سپاه ظلم و ستم می انداخت. لیلا علیها السلام از خاندانی بزرگ و با شرافت بود. جدّش عروه یکی از دو مرد بزرگ و صاحب مقام در نزد قریش به شمار می رفت و جایگاهش چنان بود که اذعان می داشتند چرا قرآن بر کسی مثل او نازل نشده است؟! در این نوشتار، شخصیّت والای لیلاعلیها السلام، با اصل و نسبش معرفی شده و جایگاه شخصیّتی ایشان در منظر بزرگان و اهل بیت علیهم السلام بیان گردیده است. همچنین مسئله حضور ایشان در کربلا مورد کاوش و بررسی قرار می گیرد. شیوه مورد استفاده برای انجام این پژوهش، روش تحقیق تاریخی ـ توصیفی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای بوده است.

عظمت حضرت عباس و عزای مادر

چه کم و کسری در زندگی عباس بن علی،همان طوری که مقاتل معتبر نوشته اند، وجود دارد؟قبلا اگر نبود برای ابو الفضل جز همین یک افتخار،با ابو الفضل کسی کاری نداشت.با هیچ کس غیر از امام حسین کاری نداشتند.

5 ادب دعا و طلب حوائج

هر یک از عبادات دارای آداب و مناسک ویژه ایست و از آنجا که در قرآن از دعا به عبادت تعبیر شده است، آداب خاصّی را می طلبد. رعایت کردن آداب دعا و حاجت طلبی در برآمدن حاجات و استجابت دعاها تأثیر بسزایی دارند.

الگوى ايمان وادب وشجاعت

يكى از بارزترين نمونه‌هاى كمال و اسوه‌هاى پاكى و مردانگى، حضرت «على اكبر (عليه السلام)» شهيد بزرگ حماسه عاشورا و فرزند بافضيلت سيدالشهدا (عليه السلام) است. سزاوار است كه از رهگذر آشنايى با شخصيت و ويژگى‌هاى اين جوان برومند و رشيد و با صلابت، از او درس جوان‌مردى و مقاومت و ايمان و ادب بياموزيم و نسلى را تربيت كنيم كه پوياى راه نورانى آن شهيد باشد.

27 روز شعر و ادب پارسی

مهم‌ترین اثر استاد شهریار منظومه حیدربابایه سلام (سلام به حیدربابا) است که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی به‌شمار می‌رود و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌است. این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از ۸۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده است.

علی اکبر(ع) الگوی ایمان و ادب و شجاعت

یکی از بارزترین نمونه های کمال و اسوه های پاکی و مردانگی، «علی اکبر»، شهید بزرگ حماسه عاشورا و فرزند با فضیلتِ سید الشهدا (ع) است. سزاوار است که از رهگذر آشنایی با شخصیت و ویژگی های این جوان برومند و رشید و با صلابت، از او درس جوان مردی و مقاومت و ایمان و ادب بیاموزیم و نسلی را تربیت کنیم که پویای راه نورانی آن شهید باشد.